کد مطلب:210888 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

درگذشت فرزند امام صادق
ائمه معصومین علیه السلام در ابتلای به مصائب جزع و فزعی می كنند آن هم بر حسب غریزه طبیعی ولی چون قضاء حق آمد تسلیم رضای او می شوند و شادمان می گردند.

در كافی است كه قتیبه اعشی روایت می كند كه وقتی خدمت اباعبدالله رفتیم كه از پسر او عیادت كنیم چون به در خانه او رسیدم دیدیم امام درب خانه ایستاده در كمال حزن و اندوه و غم و الم است سلام كردیم عرض كردیم احوال فرزندت چگونه است فرمود به همان حال است كه بود پس از لحظه ای به درون خانه رفت و برگشت بشاش و خرم گردید ما گفتیم شكر خدای را كه حال كودك خوب شده و شما شادمان گشتید فرمود او به جای رفتنی رفت و به منزل رسید یكی از ما پرسید یابن رسول الله شما در كسالتش سخت متألم و محزون بودید در مرگش شكفته و خندان هستید فرمود ما اهل بیت رسول خدا در هر بلیه ای رخ می دهد جزعی می كنیم ولی قبل از مصیبت اما چون قضاء الهی صادر شد راضی به حكم او می گردیم و دل تنگ نمی كنیم زیرا او داده و او می گیرد امانت او است هر وقت اراده كند مطالبه می نماید و در رد امانت نباید تعلل و تسامح كرد.

در خبر دیگر است كه امام جعفر صادق علیه السلام در منزل مشغول به افاضات اشراقیه علمی بود كه ناگهان صدای ضجه زنی از اندرون خانه بلند شد حضرت از جای برخاست و نشست و گفت انا لله و انا الیه راجعون و به دروس خود ادامه داد چون درس تمام شد فرمود ما اهل بیت هم دوست می داریم عافیت و سلامت را برای خود و اولاد و احباب و حتی اموال خود ولی حكم الهی را مقدم می داریم و چون حكمی واقع شود تن به رضا و تسلیم درمی دهیم.



[ صفحه 390]



در این خبر معلوم نیست این فرزند همان اسماعیل است یا عباس است یا فرزند پسر دیگری داشته كه در حضور او فوت كرده و از دنیا رفته است چگونگی آن معلوم نیست آنچه مسلم است از شش پسر اسماعیل مرد شایسته ای بوده كه زمان پدرش فوت كرده است.